De stuwkracht gegeven door Wetsbesluit 22 van 5 februari 1997 maakte van Italië een van de toonaangevende afvalrecyclinglanden in Europa. In minder dan 25 jaar heeft de Italiaanse recyclingindustrie een verrassende kwantitatieve en kwalitatieve groei doorgemaakt, dankzij de stipte toepassing van de artikelen van Wetsbesluit 22/1997.
Het besluit
Vanaf dat moment heeft het idee dat afvalbeheer een "activiteit van algemeen belang" is, nuttig om "een hoge mate van bescherming van het milieu te verzekeren" (artikel 2), in feite vaste voet gekregen. Vanuit dit oogpunt "nemen de bevoegde autoriteiten, elk binnen het kader van hun bevoegdheden, initiatieven om, bij voorrang, de preventie en vermindering van de productie en de gevaarlijkheid van afvalstoffen te bevorderen" (artikel 3). Het voorkomen van afvalproductie moet echter gepaard gaan met een zorgvuldige terugwinning ervan om "de vermindering van de definitieve verwijdering" te bevorderen, door middel van hergebruik, terugwinning en recycling (artikel 4).
Van nood tot excellentie
Deze wetgeving heeft geleid tot een ingrijpende verandering in het afvalbeheer. Zoals blijkt uit Stichting Duurzame Ontwikkeling, een gezaghebbend referentiepunt voor de belangrijkste sectoren en hoofdrolspelers van de groene economie, steeg de gedifferentieerde inzameling van stedelijk afval van 9,4% in 1997 tot 63% in 2020. Voor de recyclage van bedrijfsafval daarentegen was er een stijging met bijna 50 procentpunten: van 21% in 1997 tot 70% in 2020.
De nummers van de toeleveringsketen
De Italiaanse recyclingindustrie heeft zich gevestigd als een cruciale sector voor het nationale productiesysteem en volgens de laatste gegevens heeft het vandaag 4.800 bedrijven en 236.365 werknemers en genereert het een toegevoegde waarde van 10,5 miljard.
Italië heeft in 2020 de 72% van stedelijk en industrieel afval, een Europees record dat het continentale gemiddelde van 53% ruimschoots overtreft, ook in verhouding tot het gebruik van gerecycleerde materialen ten opzichte van het totale materiaalverbruik (21,6% tegen 12,8% van de EU).
Recycling in Italië 2022
Om inzicht te krijgen in de situatie van de sector heeft de Stichting Duurzame Ontwikkeling een rapport opgesteld: Recycling in Italië 2022, gepresenteerd ter gelegenheid van de Nationale Conferentie van de Recycling-industrie "Recycling excellence and future challenges", gepromoot door de Stichting, in samenwerking met Conai, Corriere della Sera's Pianeta 2030, en met de bescherming van het Ministerie van Milieu en Energie Beveiliging en ISPRA.
Het rapport analyseerde de prestaties van de talrijke recyclingketens.
De meest deugdzame toeleveringsketens zijn die van de krant en de glas, waarvan de recyclingpercentages voor 2021 respectievelijk 85% en 77% bereikten, waarmee ze de Europese doelstelling voor 2023 overtroffen. Bovendien is in 2021 63% van het papier en karton en 61,6% van de glasproducten in Italië afkomstig van recycling.
In hetzelfde jaar bereikte het recyclingpercentage van plastic verpakkingen die voor consumptie werden vrijgegeven 56%, overtroffen door dat van houten verpakkingen (65%), aluminium (68%) en staal (72%). Italië blijft zich ook vestigen als een internationale excellentie in de recycling van schroot en houtmateriaal.
Andere significante resultaten zijn de groei van de productie van composteerbare bioplastics (+25% tov 2020), de toename van de recyclage van gebruikte minerale oliën (+5%) en de verplichting tot gescheiden inzameling van textiel.
Naar een efficiencyverbetering van de gehele sector
Wel dient te worden bedacht dat diverse recyclingketens nog een koerswijziging nodig hebben om de Europese doelstellingen te benaderen en volledige procesefficiëntie te bereiken. Onder deze realiteiten kunnen we met name de sector van de afvalinzameling van elektrische en elektronische apparatuur en batterijen en accu's noemen.
Zoals benadrukt door Edo Ronchi, voorzitter van de Stichting voor duurzame ontwikkeling, is de recyclingsector zelfs nog strategischer in tijden van negatieve economische situatie. Door deze sector adequaat te financieren en te stimuleren, kunnen we verspilling van hulpbronnen voorkomen, materialen terugwinnen die nuttig zijn voor de nationale economie en de uitstoot van broeikasgassen verminderen.
Ten slotte zijn ze nodig structurele interventies om de blootstelling van de sector aan stijgende energieprijzen te verminderen, die tot op heden het grootste deel van de productiekosten voor de recyclingindustrie uitmaken.
Om alle gegevens van het rapport in detail te kennen Recycling in Italië 2022 Klik hier.
Bron: foundation.org voor duurzame ontwikkeling
