Il kristalglas, gewoonlijk genoemd cristallo, is een glassoort waarin lood de voetbal vervat in een typisch glas kaliumcarbonaat.
Loodkristal is zeer gewild vanwege zijn decoratieve eigenschappen.
Het dankt zijn ontdekking in 1674 aan de Engelsen George Ravenscroft.
George Ravenscroft Eigen werk
Deze techniek waarbij loodoxide werd toegevoegd (tussen 10 en 30%) verbeterde het uiterlijk van het glas en maakte het gemakkelijker om te smelten met houtskool als ovenbrandstof.
Met de toevoeging van lood is glas gemakkelijker te bewerken, te manipuleren en te behandelen.
De term lood kristal is technisch gezien geen precieze term om loodglas te beschrijven, zoals amorfe vaste stof, het glas mist een kristal structuur.
Het gebruik van de term loodkristal blijft om historische en commerciële redenen populair.
Het is afgeleid van de Venetiaanse term cristallo om de te beschrijven steenkristal geïmiteerd door Murano-glasmakers.
Deze benaming is tot op de dag van vandaag gehandhaafd om decoratieve objecten te beschrijven.
Lood kristallen voorwerpen ze werden vroeger gebruikt om drankjes in te bewaren en uit te serveren, maar vanwege gezondheidsrisico's is dit gebruik zeldzaam geworden.
Een alternatief materiaal is de cristallo, waarin worden gebruikt: bariumoxide, zinkoxide of kaliumoxide in plaats van loodoxide.
Il loodvrij kristal Het heeft een brekingsindex vergelijkbaar met loodkristal, maar het is lichter en heeft een lager dispersief vermogen.
In de Europese Unie, deproductetikettering cristallo wordt geregeld door Richtlijn 69/493 / EEG van de Europese Raad, die vier categorieën definieert, afhankelijk van de chemische samenstelling en eigenschappen van het materiaal.
Alleen ik glazen producten bevat tenminste de 24% loodmonoxide kan worden gedefinieerd lood kristallen.
I producten met minder oxide van lood- of glasproducten met andere metaaloxiden, gebruikt in plaats van loodoxide, ze moeten worden geëtiketteerd cristallo.
Bron: wikipedia.it
