De wolkenkrabber Intesa Sanpaolo, ontworpen door de Renzo Piano Building Workshop, bevindt zich in Turijn nabij het historische centrum.
De Intesa Sanpaolo-wolkenkrabber van Renzo Piano won de ArchDaily Building Of the Year 2016-prijs voor de categorie kantoren. De belangrijke erkenning werd toegekend na een stemming onder de meer dan 3 projecten gepresenteerd door ArchDaily, de meest bezochte architectuurwebsite ter wereld, waaraan 55.000 gebruikers deelnamen.
De Intesa Sanpaolo-wolkenkrabber van Renzo Piano ontwikkelt zich verticaal op 44 niveaus, waarvan 38 bovengronds, en bereikt een hoogte van bijna 166 meter, twee minder dan de Mole Antonelliana.
De constructieve elementen bestaan uit een kern, waarin de compartimenten voor de zeventien liften en de trappen zijn ondergebracht, en een dragend skelet, gerangschikt volgens een plattegrond van 7000 mXNUMX, dat de uitwendige aluminium en glazen omkasting ondersteunt.
Op de top van de wolkenkrabber bevindt zich de tweede openbare ruimte, een bioklimatische kas van 15.000 m3 verdeeld over 35 niveaus: de daktuin met panoramisch restaurant (36e verdieping), een tentoonstellingsruimte (37e verdieping) en een cafetaria met galerij (XNUMXe verdieping).
Lopend langs het balkon, dat zich over drie verdiepingen langs de omtrek ontwikkelt, is het mogelijk om te genieten van een panoramisch uitzicht over de hele stad en de aanwezige struiken en plantages te observeren, waaronder eucalyptus, acacia's, lavendel, die bijdragen aan het behoud van het gematigde klimaat in de omgeving.
De werking van de technologische structuur wordt gecontroleerd door sondes die zijn aangesloten op het BMS (Building Management System), een geavanceerd beheersysteem waarmee het gedrag van het gebouw kan worden gemoduleerd in relatie tot klimaatvariaties.
De oppervlakken naar het oosten en westen zijn bedekt met een transparante "dubbele huid" envelop.
In de winter gaan de zonnestralen door de eerste laag glas en aluminium en verwarmen de lucht in de spouw door middel van een broeikaseffect, wat bijdraagt aan klimaatmitigatie.
In de zomer zorgt de mechanische aanpassing van de openingen en zonweringsystemen ervoor dat de overdag opgehoopte warmte vrijkomt, waardoor oververhitting wordt voorkomen. 's Avonds wordt koele lucht in de dubbellaagse betonplaten geleid en overdag door stralingspanelen vrijgegeven, waardoor de werkruimten worden gekoeld.
Het oppervlak van de gevel op het zuiden is volledig bedekt met 1600 mXNUMX fotovoltaïsche cellen voor de productie van elektriciteit. Aan dezelfde kant als het kantoorgebouw Intesa Sanpaolo is het volume voor de buitentrap ook een wintertuin die zich over de hele hoogte van het gebouw uitstrekt.
Sanitair warm water wordt geproduceerd door een systeem van zonnecollectoren.
Op het dak fungeert de bioklimatische kas als "groendak". In de zomer voorkomt het de accumulatie van warmte die vrijkomt in het gebouw, in de winter vermindert het de verspreiding van thermische energie.
De airconditioning is toevertrouwd aan krachtige geothermische technologie.
De installatie exploiteert grondwater en fungeert in de winter als warmtepomp en in de zomer als koelmachine.
De Intesa Sanpaolo-wolkenkrabber heeft een hoogte van 167,25 meter en staat daarmee op de derde plaats in de skyline van Turijn. Alleen de wolkenkrabber van de regio ontworpen door Studio Fuksas (205 meter) en de historische mol Antonelliana (167,5 m) zijn hoger.
Bron: duurzamearchitectuur.it
