Brillen gebruikt bij het maken van optische apparaten.
Om brillen voor optica te maken is een uitgebreide en veeleisende productieprocedure vereist, waardoor we begrijpen hoeveel werk er achter eenvoudige brillenglazen zit.
Optiekglas moet hebben hoge waarden van isotropie (isotropie betekent dat een lichaam, in dit geval glas, in alle richtingen dezelfde fysieke kenmerken moet hebben). doorzichtig, omogeneo, in staat om ondersteuning van koud werk.
Het moet ook vrij zijn van gebreken, zelfs de meest onzichtbare, zoals luchtbellen of strepen.
Le optische eigenschappen van het glas worden gedefinieerd en bepaald door debrekingsindex en door de variatie van dezelfde index als functie van de verschillende golflengten van de lichtstralen (dispersie).
Omdat de optisch glas deze kenmerken heeft, is de initiële mengfase belangrijk. Deze operatie van unie vindt plaats in ovens platinakroes bij 1000 °C, met verdere temperatuurstijgingen afhankelijk van het behandelde type glas (tot 1800 °C).
Deze massa die is ontstaan, blijft weken, soms zelfs maanden rusten en afkoelen om te voorkomen dat dit gebeurt devertificatie.
Een andere technische term die iduidt op een verandering in de fysieke toestand van de materie. Op deze manier zijn de gevormde producten kristallijn en geven ze diffractie van röntgenstralen.
Het proces omvat een zeer langzame gloeifase, het verkregen glas wordt gebroken en vervolgens in standaardvormen gevormd.
Optische glazen wel gerangschikt volgens het Abbe-getalvolgens het volgende:
- Kroonglazen met een Abbe-getal groter dan 50.
- Hiertoe behoren de kroonborosilicaten, licht, helder en niet erg verspreid, die boor bevatten, En kroon-barium, waarvan de eigenaardigheden te wijten zijn aan de toevoeging van barium aan hun samenstelling.
- Vuursteen, zeer dispersieve glazen, met een hoge brekingsindex, bevatten percentages van lood en barium.
