Tarafından tercih edilen bir şans keşfi cam buluntuların büyüsü Antik Roma'ya kadar uzanan. Massachusetts'teki Tufts Üniversitesi'nden iki İtalyan araştırmacı Fiorenzo Omenetto ve Giulia Guidetti, Cenova'daki İtalyan Teknoloji Enstitüsü'nün Kültürel Miras Teknolojileri Merkezi'ni ziyareti sırasında sadece yanardönerliğin ilgisini çekmekle kalmayıp aynı şeyi söylüyorlar. Aquileia'da bulunan ve yaklaşık olarak tarihlenebilen parçalar MÖ XNUMX. yüzyıl Ancak bu yanardönerliğin bilimsel potansiyelini hemen kavradılar.
Araştırmacılar, cam parçalarını taramalı elektron mikroskobu ile analiz ederek, fotonik kristallerinkine yakın yapıkuantum teknolojilerinin dayandığı yenilikçi malzemeler.
Müze vitrinlerindeki ileri teknoloji unsurlar: cam bizi şaşırtmaya devam ediyor. Peki bu nasıl mümkün oldu?
Belirtildiği gibi Amerika Birleşik Devletleri Bilimler Akademisi dergisinde yayınlanan araştırma, Pnas, "Antika cam nesneler tipik olarak belirgin bozulma etkileri gösterir: zamanla çevre tarafından tetiklenen yüzeylerindeki fiziksel-kimyasal dönüşümlerin sonucu. […] Analiz, oldukça düzenli nanoyapılı alanlardan oluşan, oldukça yansıtıcı bir metalik patinayı ortaya çıkardı […]. Bu patinanın incelenmesi, pH güdümlü kendi kendine düzenlenme ve nanofabrikasyon süreçlerinin birlikte modülasyonu hakkında bilgi sağlar."
Daha basit bir ifadeyle araştırmalar, çevresel koşullar ve zamanla camı kaplayan ve değiştiren toz nedeniyle oluşan döngüsel korozyon ve çökelme süreçlerinin nasıl belirli bir dış patina ürettiğini ortaya çıkardı. Tarafından bestelendi Birkaç mikrometre kalınlığındaki düzenli silika tabakaları: ışığın belirli dalga boylarını yansıtan bir yapı.
İki bin yıldır çamur içinde saklanan cam, bu nedenle “nanofotonik bileşenin ders kitabı örneği”. Geriye kalan tek şey, bu keşfin fotonik kristallerin üretim yöntemlerini değiştirerek onları daha ekonomik ve etkili hale getirmeye katkıda bulunup bulunamayacağını kendimize sormaktır.
Kaynaklar: ansa.it, pnas.org
