Yüzyılları aşan ve bir sanat formuyla karşılaştırılabilecek cazibesiyle bizi şaşırtmaya devam eden zanaat teknikleri var. Bu durum cam macunu: Yüksek estetik kalitede ürünler yaratmak için camsı malzemelerin kaynaşmasına dayanan eski bir uygulama.
Öncelikle cam macununun ne olduğunu anlamaya çalışalım. Esasen bir malzemedir camınkine benzer bileşimiki belirleyici özelliğinden dolayı farklılık gösterir:
- çok daha yüksek silika içeriği (cam için %90-95'e karşılık yaklaşık %65-75);
- daha düşük bir sıcaklıkta (yaklaşık 800°C) pişirme, bu da malzemelerin yalnızca yüzeysel bir şekilde kaynaşmasını sağlar.
Cam macununun kökenleri
Cam macunu tekniği uygarlığın doğuşuna kadar uzanır. Bize ulaşan ilk tanıklıklar M.Ö. MÖ 3. binyılda Mezopotamya'da, ve Mısır en azından Orta Krallık'tan (MÖ 2055-1790).
Camsı macunlar, cam boncuklar, kakma plakalar veya muska yapımında dekorasyon olarak kullanıldı.
Vitrum: tek kelime, birden fazla anlam
Bu zanaatkâr uygulama, farklı tarz ve tekniklerle gelişerek Akdeniz'e yayıldı.
In Roma zamanlarıustalar cam kavramını cam hamurundan ayırmamışlar, aslında her iki malzeme de jenerik bir terimle tanımlanmıştı. "vitrumbaşlıklı bir kılavuz yayınladı, daha spesifik sıfatlar da eşlik etse de.
Kronolojik düzeyde makarna vitrea bu içerikte tartışılan malzemenin çok önemli bir teknik evrimi olarak değerlendirilebilecek camdan kesinlikle önce gelmiştir.
Uygulamalar
Cam macunu, gündelik nesnelerden sanat ve tasarım eserlerine kadar geniş bir uygulama yelpazesine sahiptir. Lambalar, mücevherler, heykeller ve vazolar bu malzemeyle çalışan zanaatkarların en çok tercih ettiği eserler arasında yer alıyor. Ama iş sıkıntısı yok endüstriyel ve mimari alanlar. Makarna vitrea aslında dekoratif amaçlarla, iç ve dış kaplamalar ve döşemeler için fayans veya mozaik karoların yapımında kullanılır.
Yirminci yüzyıl rönesansı
Cam hamuru ancak on dokuzuncu yüzyılın sonu ile yirminci yüzyılın başı arasında hak ettiği değere kavuşabildi.Art Nouveau, iki yüzyıl arasında Avrupa ve Amerika Birleşik Devletleri'ne yayılan, uygulamalı sanat ve mimariyi güçlü bir şekilde etkileyen sanatsal bir hareket.
Fransa'da bu akımın öncüsü Nancy OkuluDekoratif sanatları tanıtmak ve geniş kitlelere ulaştırmak için "sanat sanayicileri ve dekoratif sanatçılardan oluşan bir tür birlik" oluşturmayı amaçlayan.
Bu nedenle Nancy okulu, demir, çelik, ahşap, cam ve cam macunu gibi farklı malzemelerin kullanımıyla doğadan ve bitki formlarından ilham alan zarif bir araştırmaya başladı.
Yirminci yüzyılın başlangıcı aynı zamanda bir dizi otonom deneyle de karakterize edildi: Bu, pişirilerek camlaştırılan bir döküm cam macunu yaratan Henry Cros'un durumudur. Ama aynı zamanda cam yapımcıları ve seramikçiler François Décorchemont ve Georges Despret, Almaric Walter ve Gabriel Argy-Rousseau'dan da. Ancak bu girişimler Birinci Dünya Savaşı ve 1929 ekonomik krizi nedeniyle kesintiye uğradı.
Ma Jacques Daum Salvador Dalí ve César gibi çağdaş sanatçılarla işbirliği yaparak aynı adı taşıyan cam eşyalarla birlikte cam macununu yeniden piyasaya sürmeyi başardı. Daum eski tarifi analiz etti ve silika bazına %30 oranında kurşun ekleyerek onu mükemmelleştirdi. Kristal bir macun elde etmesine ve kayıp balmumuyla karşılaştırılabilecek bir işlem yapmasına olanak tanıyan bir numara.
Ve bugün bile cam macunu yaratıcılığı besliyor sanatçılar ve geleneksel teknikleri daha modern yaklaşımlarla birleştirme konusunda yetenekli zanaatkarlar.
Kaynak: wikipedia.org
Resim kaynağı: Louvre Müzesi, CC BY 3.0 , Wikimedia Commons aracılığıyla
